Gendervrij opvoeden

Gendervrij opvoeden, hoe doe je dat? Mag je dan niks meer zeggen over jongens- en meidenzaken? Moet al het speelgoed groen en oranje zijn in plaats van blauw en roze? In het kort: niet moeilijk over doen.

Leer af om moeilijk te doen

Voor goede lessen in niet-moeilijk-doen, kun je het beste terecht bij de kinderen. Kinderen bekijken de wereld met een heldere blik, en maken geen onnodig ingewikkeld verhaal. ‘Ben je een leuk kind om mee te spelen’ is een belangrijkere vraag dan wat je geslacht is. Kunnen wij als volwassenen een hoop van leren.
Mijn coole stiefdochter van dertien kwam laatst aan met haar nieuwste knutselproject. Zeg maar gerust kunstwerk trouwens. Want zeg nou zelf:

Gendervrije creatie ‘Feather Storm’

En nu het gendervrije gedeelte. ‘Hoe ga je dit diertje noemen?’ vroeg ik. ‘Ik weet het nog niet,’ zei ze. ‘Het voelt alsof het niet per se een jongen of een meisje is. Het is neutraal. Ik noem het Feather Storm.’
Tevreden keken we naar Feather Storm, die nu een naam en een genderidentiteit had.
‘Wacht, hoe praat ik dan over hem, eh, die?’
‘Je kunt ‘die’ of ‘hen’ zeggen, of gewoon de naam noemen als je verwijst.’
‘Oh ja.’
En daarmee was de kous af. Iemand nog vragen?

Heb je echt vragen, volg dan maandag 22 februari hoe ik met Kiind Magazine live ga. Kletsen we op Insta verder over gendervrij opvoeden. Of lees vast dit fijne artikel van mijn collega Christel Rengers.

Gendervrij is dus vooral vrij

Ouders kunnen zich zorgen maken: genderneutraal opvoeden, hoe dan? Ik ga toch niet alle poppen en auto’s vermijden, of roze en blauw afschaffen? Dat hoeft inderdaad niet. Het hele idee is niet dat we kinderen kleurloos opvoeden, zonder smaakvariatie. Maar dat we hen juist alle smaken geven. Kinderen zijn volop in ontwikkeling, en kennen geen beperkingen. Waar we vroeger – in mijn kindertijd – de boel vrij strak indeelden in jongensdingen en meidendingen, is er inmiddels meer inzicht en dus meer vrijheid. Een voetballend meisje is precies dát: een voetballend meisje. We hoeven geen ding te maken van voorkeuren. We hoeven niet binair te denken. De wereld is niet zwart-wit, en wij mensen evenmin. We zijn gewoon vrij.

Fluïde

Om er nog maar een lekkere term in te gooien: mensen bevinden zich allemaal érgens op de lijn van mannelijkheid en vrouwelijkheid. Fluïde noemen we dat. Voor de een voelt het eigen gender nogal duidelijk, voor de ander wisselt het en voor weer een ander is het ergens in het midden. Zo ook je voorkeuren in de liefde. Die indeling in hetero en homo is zó twintigste eeuws. In de woorden van mijn stiefdochter: ‘Iedereen is toch in principe bi. Of pan. Eigenlijk.’

Lees ook dit stukkie over gender.