Uren achter een leeg scherm

Je eigen werk mooi beschrijven. Wat een klus! In weinig woorden precies laten zien waar jij voor staat. Oef. Ik hoor het telkens weer, als ik met iemand in gesprek ben voor haar website. ‘Ik kan echt goed vertellen wat ik doe, maar zodra ik het op wil schrijven, komt er niets.’

Taboe op schrijfhulp

We denken dat we dit zelf moeten kunnen. Blijven zwoegen op die goeie tekst. Kom op, iedereen kan dit, ik dus ook! Nu komt het geheim: lang niet iedereen kan dit. Maar mensen houden dat vaak voor zich. Dat je iemand inhuurt voor je fotografie en voor je webdesign, dat vinden we allemaal logisch. Maar voor je woorden? Dat doe je toch zeker zelf?

Veel prachtige websites zijn gemaakt met behulp van schrijvers die achter de schermen blijven. Neem dat maar van mij aan. Ik ben zo’n schrijver-achter-de-schermen. Mijn naam wordt meestal niet genoemd, want ik schrijf echt namens degene die mij inhuurt. Ghostwriting dus.

Hoe werkt dat dan?

Mijn werk kun je heel simpel ‘schrijfhulp’ noemen, maar het gaat zoveel dieper. Ik heb geen trucjes. Het werkproces is dan ook elke keer uniek. Ik merk dat een tekst bouwen in essentie draait om het samen kijken naar jouw diepe waarheid. We praten daarom uitgebreid over wat jij doet, wat jouw echte motivatie is om je werk te doen, en wie je wil bereiken.

  • Wat breng jij in de wereld?
  • Wat is jouw diepste missie?
  • Waar komt jouw vuur vandaan?
  • Waarom doet het ertoe wat jij de mensen te geven hebt?

Stem je daar op af, dan voel je een diepere samenhang. Je werk is geen trucje om geld te verdienen. Het is je opdracht in het leven. Net zoals alle andere aspecten van het leven veel meer betekenis hebben dan ‘je rol spelen’. Heb je dit helder, dan volgt de tekst die bij jou past. In de woorden die klinken zoals jij klinkt. Je had dit zelf precies zo gezegd!

Onzichtbaar aanwezig

‘Schrijf je wel vanuit jezelf?’ Mensen vragen me soms of ik nou echt blij word van ghostwriting. Ik krijg meestal niet de credits voor je werk. Tenminste, niet zichtbaar. De mensen met wie ik werk, zijn naar mij toe heel duidelijk over wat ze van mijn werk vinden. Het antwoord is dan ook: JA, ik houd ervan! Ik schrijf alsof ik jou ben, maar ik neem mezelf natuurlijk overal mee naartoe. Ik kan mezelf niet uitgummen, het is dan ook de mix van wie ik ben en wie jij bent, die de tekst maakt. Ik blijf in de uiteindelijke tekst onzichtbaar, maar het proces kon alleen maar bestaan door ons allebei. Dat is de reden dat ik alleen werk met mensen met wie het klikt. Dan snappen we elkaar en krijgt het proces vleugels.

Lichtje op jouw weg

Ik ben elke keer dat ik met iemand aan de slag ga, vereerd dat ik mee mag kijken. Dat ik een klein stukje van de weg mee wandel, en een lichtje schijn op de grotere opdracht die het leven voor je in petto heeft. Ook als je het zelf al heel goed weet, kun je nog extra inzichten krijgen. Het leuke van mijn werk is ook, dat ik in de vorm help komen wat er in wezen al is. Ik voel me dan niet zozeer een schrijver, maar meer een megafoon. Ik toeter een beetje harder – namens jou. De wijsheid was er al, en ik help een handje om die wijsheid luid en duidelijk de wereld in te slingeren. Daarom hoeft mijn naam er ook vaak niet onder. De woorden zijn niet van mij – ik schreef ze gewoon op.